Bussum – Hilversum (10,7 km)
Parkeren in Hilversum is duidelijk parkeren voor gevorderden… Daar waar mijn navigatie zei dat ik kon parkeren, was dat theoretisch wel mogelijk, maar de borden “Alleen voor bezoekers MBO”, de slagbomen en andere opstakels waren wel een soort van afschrikkend. Bij een ander station was het niet veel beter. Aangezien het station van Naarden-Bussum vandaag mijn startpunt is, doe ik het een keer andersom. Ik parkeer aan het begin en ga met de trein aan het einde terug.
Zo gezegd, zo gedaan.
De eerste kilometers vallen me zwaar.
Is het het feit dat ik door woonwijken van Bussum loop?
Is het dat ik alleen op stoep of asfalt loop?
Zitten de kilometers van gisteren in de weg?
Ik weet het niet. Wat ik wel weet is dat ik zo niet die geplande 24 kilometer ga halen.
Langs de oude synagoge en de Israelische begraafplaats loop ik de stad/het dorp uit.
Wat is Bussum eigenlijk? Een stad of een dorp? Geen idee.
Op de Bussumse heide aangekomen, wordt ik een stuk vrolijker. Een mooie omgeving en een onverharde ondergrond maken dat ik toch weer vertrouwen krijg in de volledige tocht.
Op de heide hebben ze een nieuw hek geplaatst, een grazersgebied. De bijbehorende beesten zijn onzichtbaar of niet aanwezig. Welke van de twee? Alweer geen idee.
Met behulp van de kaart vind ik een andere route over de heide. De koude wind is nog wat aangewakkerd en mijn haar past zich daaraan aan.
Genietend van alles om me heen, steek ik de heide over.
Wanneer ik Hilversum binnenloop, voel ik de stoep en het asfalt meteen. Ik had gisteren aan het einde van de dag al wat last van mijn knie en was van plan om vandaag mijn knie-sleeve te dragen. Helaas is het niet verder gekomen dan een plan en bevindt die sleeve zich nog thuis in plaats van om mijn knie…
Op de kaart zie ik dat de rest van de route nog veel verharde ondergrond zal hebben. Ik besluit dan ook maar naar mijn lichaam te luisteren. Na de begraafplaats loop ik naar het station. Het is mooi geweest.
